Heb je ook het gevoel dat je kind veel te snel groot wordt? En heb je soms het idee dat je kind toch wat zelfstandiger moet zijn en zelf wat verantwoordelijkheden moet opnemen? Hoe ga je daar nu het beste mee om? Vandaag deelt kindercoach Daisy tips & tricks op de blog.
Een kind ontwikkelt zich in fasen. In elke fase leert het kind weer nieuwe mogelijkheden, vaardigheden en vergaart het kennis. Hebben wij als ouders voldoende geduld om elke fase door te maken?
Wat is normaal?
Normaal gedrag is het gedrag dat we verwachten naargelang onze eigen normen en waarden. Zolang mensen zich gedragen zoals wij dat verwachten, hebben we geen enkel probleem. Wijkt een kind of een volwassene af van deze lijn, dan vinden we dat ongepast.
Vaak zien we dan ook dat dit ‘ongepaste gedrag’ leidt tot diagnoses en etiketten bij kinderen. Of ze worden als ‘raar’ aanzien en passen niet langer in een bepaalde groep.
Elke vereniging, school, sportclub … heeft zijn eigen regels, normen en waarden. Dit zorgt er dan ook voor dat een kind zich constant moet aanpassen om aan die criteria te voldoen. De ene slaagt erin, de andere niet.
Verwachtingen
Als ouder hebben we ook verwachtingen van onze kinderen. We vertellen hen wat mag en wat niet en we tonen hen hoe je je moet gedragen. Al deze verwachtingen leveren spanningen op bij de kinderen. Ze willen ons als ouder nu eenmaal plezieren en proberen aan onze verwachtingen te voldoen. Alleen kennen ze niet altijd het beeld dat wij in ons hoofd hebben bij elke leeftijd. We verwachten steeds sneller dat een baby leert doorslapen, dat ze snel letters leren herkennen, dat ze mee kunnen met de rest …
Ik merk ook vaak in mijn praktijk dat ouders al hele hoge sociale en emotionele verwachtingen van hun kinderen hebben. Die verwachtingen gaan dan over eerlijkheid, omgaan met emoties, vertellen wat er op de crèche gebeurt … Ook verwachten ouders van jonge kinderen dat ze hun boodschappen wel zullen begrijpen.
Ouders en soms ook beroepskrachten staan er niet altijd bij stil dat jonge kinderen veel vaardigheden nog niet kennen. Sterker nog, dat deze kinderen er zelfs de hersen- en lichamelijke rijpheid nog niet voor hebben. Er is geen ouder die van een baby verwacht dat die gaat fietsen, maar veel ouders verwachten wel dat hun jonge kind snel gaat lezen, niet liegt en verschillende opdrachten kan onthouden en uitvoeren en dat het kind volwassentaal zal begrijpen.
Normaal gedrag
Ieder kind kan zich normaal gedragen. Beter gezegd, elk kind kan zich gedragen volgens zijn mogelijkheden. In deze tijd is een kind dat zich moeilijk kan concentreren al snel een kind met ADD. Is het moeilijk om stil te zitten, plakken we er ADHD op. Zijn onze kinderen dan zo anders dan vroeger, toen er amper kinderen waren met ADD en ADHD?
Neen, alleen labelen we onze kinderen nu veel sneller omdat we meer en meer van hen verwachten. We willen dat onze kinderen mee kunnen in de steeds groter wordende maatschappij die ook steeds meer druk uitoefent en meer verwachtingen koestert.
Die spanning en die druk oefenen wij als ouder zelf ook uit op onze kinderen.
LEES OOK: TIPS voor potjestraining met Plaspotje
Willen we dat kinderen zich ‘normaal’ gedragen, dan moeten we leren kijken naar hun talenten en wat hun mogelijkheden zijn. Zo kan een kind vanuit zijn eigen drijfveer en zijn eigen gevoel leren wat nodig is. Het kind zal meer vaardigheden en kennis vergaren in een positief klimaat waarin het zichzelf kan zijn en kan leren wanneer het er rijp voor is.
Als ouder laten we vooral merken wat we niet willen. Misschien is het beter voor onze kinderen als we hen duidelijk maken wat we wel verwachten en dit afstemmen op het kind met al zijn mogelijkheden. Op die manier zullen kinderen zich sneller en makkelijker normaal gedragen.
Misschien moeten we meer van onszelf verwachten als ouder en van onze opvoedvaardigheden dan van onze kinderen.
Een doordenkertje… 🙂
