Vandaag deelt Evelyn haar bijzondere verhaal. Met een sterk gevoel niet zelf zwanger te kunnen raken, bleek dit gevoel werkelijkheid. Een onzekere periode volgde..
Zij stelt zich eerst aan ons voor.
Evelyn en haar bijzondere verhaal
Ik Ben Evelyn van der Linden- de Geus 39 jaar. Mijn man is René van der Linden 43 jaar. Inmiddels trotse ouders van een mooi meisje Jaylinn Chloé van 2 jaar oud. René en ik zijn dit jaar 16 jaar samen. Waarvan bijna 4 jaar getrouwd. Op de een of andere manier heb ik altijd het gevoel gehad dat wij niet op de natuurlijke weg zwanger zouden raken.
Stoppen met de pil
We besloten om in februari 2011 te stoppen met de pil. Je weet dat als je de pil geslikt hebt dat het wel een jaar kan duren voor je zwanger wordt. Maar toch hoop je dat het bij jou niet zo lang zal duren. Ik had alleen niet kunnen denken dat we pas in november 2014 zwanger zouden raken. Ik werd iedere maand netjes ongesteld. Cyclus van ongeveer 28 dagen de ene maand wat eerder en de andere maand iets later.
Mijn vader werd in eens heel ziek en kwam te overlijden, dus je wijt de eerste 2 maanden daar aan. Dat je hoofd en lichaam er niet naar staan. Dit gebeurde dus direct na het stoppen met de pil.
Het afwachten..
Daarna was het iedere maand weer afwachten of we zwanger konden zijn. Helaas er gebeurde helemaal niets maand na maand. In oktober had René mij ten huwelijk gevraagd. Super leuk natuurlijk. Maar we bleven het toch proberen om zwanger te raken. Maar helaas. Na ongeveer 1 jaar toch maar naar de huisarts gegaan voor een doorverwijzing. In het ziekenhuis alle onderzoeken gehad. Er was niets aan de hand. Behalve dan dat ik te zwaar was en zij mij niet verder mochten helpen voor ik afgevallen was. Ik was er ook wel klaar mee met dik zijn. Dus dat kwam op de eerste plaats en zwanger raken op de tweede en huwelijk plannen op de derde plaats. Ik ben ruim 30 kilo afgevallen, maar niet zwanger geraakt. Toen hebben we het huwelijk voorop geplaatst. Dus een half jaartje iets minder actief en wat voorzichtiger gedaan.
Na het trouwen hebben we nog een paar maanden geprobeerd. Ovulatie testen erbij gehaald. Om de dag seks gehad. En dan wordt het echt niet leuker en fijner.
Het lukte nog niet. Weer naar de huisarts voor een verwijzing. Die kregen we direct. In februari 2014 weer naar het ziekenhuis.
20% kans op zwangerschap
Hier kwam uit dat we nog maar 20% kans hadden om zelf zwanger te raken. De diagnose was Onverklaarbaar Onvruchtbaar. Ze stelde ons het traject IUI voor om mee te beginnen. Ik kreeg twee soorten hormonen Fostimon en Pregnyl. De fostimon moest ik gaan spuiten op dag 3 van de cyclus tot dag 10, dan werden de eicellen gecontroleerd of deze rijp waren. Als ze dan rijp waren moest ik Pregnyl spuiten. Ik kreeg dan een tijdstip te horen wanneer dat deze gespoten moest worden en dan op dag 12 terug komen om geïnsemineerd te worden. Dan kregen we een tijd mee wanneer we het sperma moesten inleveren, dan werd dit bewerkt en werd bij mij ingebracht zo hoog mogelijk in de baarmoeder, zodat de weg naar de eicel zo kort mogelijk is. Als je geïnsemineerd ben moet je een kwartier in de “vruchtbare” stand zitten en wachten. Hier hebben we 5 pogingen voor nodig gehad.
Waarvan 1 afgebroken is omdat er teveel eicellen klaar waren. (4) Ze willen er maximaal 2 zien. Dit is voor de kans op meerlingen.
Op dit moment kwamen ze er achter dat ik een poliep in mijn baarmoeder had en deze moest weggehaald worden, omdat het al moeizaam ging om zwanger te raken en deze in de weg kon zitten. Deze wilde ze poliklinisch weghalen, maar dit lukte helaas niet en moest onder algehele narcose.
Vertraging
Dus we liepen weer 1 maand vertraging op. Eigenlijk 2 om mijn lichaam nog wat rust te gunnen van de verwijdering. Maar na een paar volgende pogingen kwamen we er ook achter dat ik niet een “standaard” geval was. Na de derde poging werd ik na 5 dagen ongesteld i.p.v. 2 weken later. Toen moest ik nog een keer bloed laten af nemen voor een bepaald stofje. Ik weet helaas niet meer welke dit was.
Ik ben ook een keer met “spoed” geïnsemineerd. En op deze dag stond ook nog een eileideronderzoek gepland en is die dag niet door gegaan. Ze laten een vruchtbare dag niet voorbij gaan. De volgende ronde moest ik niet op dag 10 terug komen voor controle maar op dag 8. In deze poging viel ook precies een eileideronderzoek. Dit is om te kijken of er geen verklevingen zijn. Als die er wel is en heel klein is, is de kans dat deze weggaat heel groot. Ze spuiten een contrast vloeistof in en dan kunnen ze de hele eileiders zien en of daar een verstopping zit. Dit was niet zo. Maar de poging erna was het eindelijk zover en waren we zwanger! We denken dat het eileideronderzoek en het op dag 10 insemineren het juiste was voor ons.
Dan doe je een test omdat je te laat ongesteld bent en je een test mag doen. Terwijl ik ook al weer aan het rekenen geslagen wanneer te spuiten, is dit handig met het werk? Dat soort dingen. De test bleek positief. Ik dacht echt dit kan niet!! Het heeft echt maanden geduurd voor het bij mij in mijn hoofd was ingedaald dat ik zwanger was. Zelfs met alle symptomen van een zwangerschap.
Vakantie
We zijn in de tussentijd ook nog een keer op vakantie gegaan om even rust te krijgen en niet met zwangerschap bezig te zijn. Je leven wordt er redelijk door beheerst. En dan voornamelijk iedere maand dat je hoop en teleurstellingen hebt te verwerken. Ik heb iedere maand als ik weer ongesteld werd gehuild.
We zijn samen het traject begonnen maar hebben hier beide heel anders ingestaan. We zijn gelukkig nooit uit elkaar gegroeid. René heeft me wel altijd gesteund.
Ondanks alles gelachen
Ook hebben we wel gelachen hoor. Zeker als we het formulier lazen hoeveel miljoenen spermacellen er waren en hoeveel % bewegelijk en hoeveel miljoenen ze eruit hebben gehaald. Maar ook als je een kwartier achterover (nog net niet op zijn kop ) zit te wachten tot je weer weg mag.
De goed bedoelde opmerkingen van mensen doen ook zeer. Je weet dat ze het goed met je voor hebben, maar het steekt. Toch was ik ook wel blij dat wij er open over zijn geweest. Iedere maand krijg je toch een hoop steun en medeleven.
Het was zeker ook een mooi en bijzonder proces!