Bijzonder verhaal: Emy kreeg te maken met zwangerschapscholestase

Wat is zwangerschapscholestase eigenlijk? Ik hoor het je denken. Kort gezegd houdt het in dat door alle veranderingen in de hormonen er galstuwing ontstaat. Je krijgt een te hoog gehalte aan galzouten/-zuren in de lever. Dit kan uiteindelijk gevaarlijk zijn voor jou en je ongeboren kindje. Het symptoom wat vaak naar voren komt is jeuk, hele erge ondraaglijke jeuk!

In januari was ik uitgerekend van Phlyn. Ik had lekker verlof en was heerlijk aan het aanrommelen in huis en alles wat je in je verlof doet. Wel merkte ik dat ik wat jeuk kreeg. Dit was denk ik rond 34 weken. In eerste instantie dacht ik dat het de striae waren op mijn buik en benen en ik besteedde er dan ook weinig aandacht aan. Toen merkte ik echter ook dat ik jeuk kreeg onder mijn voeten en handpalmen. Ik dacht dat jeuk gewoon bij de zwangerschap hoorde. Ik kan mij nog zo goed herinneren dat ik met Kerst alleen maar in mijn handen zat te wrijven, omdat het zo jeukte. Nietsvermoedend ging ik op zoek naar middeltjes om dit te bestrijden. Eigenlijk was er niks wat je als zwangere vrouw mag gebruiken. Ik ging naar huis met een tube mentholgel. Wat een verademing! Voor 5 minuten dan toch …Op een bepaald moment was het zo erg dat ik gewoon niet meer sliep van de jeuk. En als ik al in slaap viel, werd ik weer wakker van die vreselijke jeuk. Ik vroeg mijn man midden in de nacht of hij mij helemaal wilde insmeren met de gel zodat ik in slaap kon vallen. Soms kwam hij rond 07:00 uur in de huiskamer om naar zijn werk te gaan en dan zat ik huilend op de bank te vertellen dat ik nog wakker was en niet had geslapen. Al krabbend natuurlijk. Ik ben best een doorzetter, dus ik wilde er niet mee naar de verloskundige. Maar het werd echt onhoudbaar. Op een zondagochtend zat ik er zo doorheen, dat ik huilend de verloskundige belde. Ik was op dat moment 39+1 weken zwanger. Ze zei dat dit misschien wel zwangerschapscholestase kon zijn. Ik had geen idee waar ze het over had. Ze beloofde een afspraak te maken in het ziekenhuis voor de volgende dag om een aantal onderzoeken te doen.

Gespannen en helemaal uitgeput van de slapeloosheid kwamen we aan in het ziekenhuis. Ik werd meegenomen naar een ruimte waar allemaal meiden aan de CTG lagen. De één met een dikke toeter zoals ik, de ander met een bescheiden buikje. Tijdens het wachten ving ik wat van de verhalen op en er werden inleidingsdata gepland met de verpleging. Ik mocht ook aan de CTG om te kijken hoe het met Phlyn ging in de buik en er werd bloed afgenomen voor onderzoek. Na de CTG had ik een afspraak met de gynaecoloog. Ze nam alles met mij door en deed ook inwendig onderzoek om te kijken of ik misschien al ontsluiting had. Superspannend als het je eerste zwangerschap is! Het enige wat wij hoopten was dat ze zou zeggen dat ik eerder mocht bevallen. Ze zei dat de uitslag van het bloedonderzoek pas twee dagen later bekend zou worden. Ze keek mij echter aan en zag waarschijnlijk dat ik helemaal uitgeput was en zei: “Als je dat zelf fijn vindt, gaan wij jou uit je lijden verlossen en gaan we de bevalling inleiden wanneer er plek is. Dit omdat je toch al zo ver in de zwangerschap bent en vanwege jouw klachten. Tot die tijd schrijf ik medicijnen voor om de jeuk te verlichten”.