Vandaag een nieuw bijzonder verhaal op de blog. Vandaag deelt M. haar verhaal. Een hoop hoogtepunten maar ook dieptepunten, waaronder de diagnose borstkanker. Een heftige periode volgde. Zou zij haar kinderwens nogmaals in vervulling kunnen gaan?
November 2005
November 2005 leerde ik A. kennen via Relatieplanet. Na een tijdje daten en elkaar leren kennen, waren we vanaf maart 2006 een ‘echt’ stel. Gelukkig en verliefd. 4 juni 2010 zijn we getrouwd. Een liefdevolle en warme dag is het eerste wat in me opkomt als ik aan die dag terug denk. We genoten van alles en iedereen om ons heen. Toen ik ook nog zwanger werd kon ons geluk niet meer op. 17 augustus 2011 is onze zoon L. geboren. Zo’n dankbaarheid en liefde voelde we voor elkaar en voor L.. Wel bekroop bij mij de gedachte; het gaat al zo’n tijd alleen maar goed…wanneer komt het minder leuke. Mede doorat we allebei ook best veel meegemaakt hebben, voelde het alsof het niet lang zo goed kon gaan…Deze gedachte herkende A. niet. Hij staat volledig in zijn kracht en kan goed op zijn eigen gevoel en intuitie vertrouwen.
2013
In de zomer van 2013 was ik na 1,5 jaar 35 kilo afgevallen.Voor het eerst sinds hele lange tijd zat ik ook lichamelijk heel goed in mijn vel en was ik op mijn streefgewicht. We besloten om voor een tweede kindje te ‘gaan’. Half november waren we een weekendje weg en voelde ik een knobbeltje in mijn borst. Omdat ik al eerder een echo had gehad en wist dat ik veel klierweefsel had, maakte ik me niet meteen hele grote zorgen. Toch liet ik het meteen onderzoeken.
De diagnose
3 december kreeg ik te horen dat het niet goed was, ik had borstkanker. Na verder onderzoek bleek ik een hormonaal positieve vorm te hebben die gelukkig niet was uitgezaaid naar de lymfeklieren. Wel had ik een agressievere vorm namelijk HER2 neu (eiwit gevoelig). Het goede nieuws was dat hiervoor een speciaal medicijn was ontwikkeld. Na een volledige behandeling, operatie, bestraling, chemo (AC en Taxol kuur) en immuun-therapie (gecombineerd met Herceptin) en daarna hormonale therapie, kon ik ‘volledig’ genezen.
2014
2014 was een jaar vol behandelingen maar ook een jaar van genieten van het leven, samen met A. en een coach, het volledig ‘aangaan’ van alles wat er op mijn pad kwam. A. die al die tijd niet voor, achter me maar naast me is blijven staan. Samen zijn we dit aangegaan. Samen staan we sterk. Inmiddels kan ik zeggen dat het me ook veel heeft gebracht. Het zit in mijn rugzak vol ervaringen maar ik heb het eerst aangekeken, opgepakt en vastgepakt. Daardoor draag ik het mee zonder dat het een last is.
ICSI traject
Tussen alle behandelingen door hadden we nog een ICSI traject gedaan in Nijmegen vanwege onze kinderwens. Herfst 2016 mocht ik mijn hormonale therapie onderbreken zodat we konden kijken of en hoe we onze kinderwens in vervulling konden laten gaan. In overleg met Prof Braat van het Radboud in Nijmegen gingen we het eerst een half jaar via de natuurlijk weg ‘proberen’. Mijn cyclus kwam wonder boven wonder meteen en regelmatig op gang! In februari tijdens onze wintersport had ik telefonisch contact met de Prof. Het leek haar toch verstandig om de terugplaatsing in te plannen. Omdat we niet ‘alle’ tijd hadden. We mochten immers een jaar proberen zwanger te raken en een jaar zwanger zijn, bevallen etc. Ik wilde het even laten bezinken en de volgende cyclus er voor gaan middels de terugplaatsing. En plots was daar een positieve zwangerschapstest!
De positieve test
Zo bijzonder, zo welkom en zo dankbaar. Zwanger worden via de natuurlijke weg na alles wat ik en mijn lichaam had doorstaan. Zo’n mooie bevestiging dat mijn lijf inderdaad zo sterk is om een nieuw leven te kunnen geven. Inmiddels ben ik bijna 28 weken zwanger. We genieten volop, ik voel me heel goed en met ons meisje gaat het uitmuntend! Wat heel bijzonder is en de cirkel gevoelsmatig rond maakt, is de uitgerekende datum. Ik ben 3 december 2017 uitgerekend. Precies op de dag dat we dan 4 jaar geleden de diagnose borstkanker kregen. Ik geloof niet in toeval, nooit gedaan. Precies 4 jaar na dato verwachten wij ons tweede kindje, onze dochter. De cirkel is rond! Mijn gevoel is nog nooit zo zelfverzekerd geweest als nu. De rust, de liefde en het vertrouwen. Dit is voorbestemd, door wie of wat dan ook. Ons leven begint net!
Fotocredits: Pinterest
Note: M. heeft ervoor gekozen om haar verhaal anoniem te willen delen. In overleg met haar hebben we enkel de voorletters gebruikt.
