Afgelopen zondag kon je al lezen hoe de voorgaande bevallingen zijn verlopen bij Sjors. Gelukkig allemaal zonder complicaties. Vandaag deelt zij het vervolg van de vierde en laatste bevalling. 

Bijzonder verhaal: Sjors deel 2

Ondertussen heeft hubby mijn vriendin gesproken en is ze onderweg. Hij belt om 3.20u nogmaals de verloskundige dat ze tempo moet maken, want de baby is er bijna. Ze zegt dat ze in de buurt is. Het gesprek duurde een minuut. Hubby gaat snel naar beneden om de deur open te doen. Ik roep dat ik het hoofdje voel staan, hij komt meteen weer terug naar mij en hij ziet zijn hoofdje al…!! Hij stapt onder de douche, ik geef echt een enorme oerkreet, wat ze straten verderop kunnen horen en hij pakt hem vanaf de achterkant aan. Het is 3.23u en kleintje huilt meteen. Wat een opluchting!!!

En toen had ik hem in mijn armen

Hij geeft hem daarna aan mij, stapt uit de douche en vlak daarna staat de verloskundige in de badkamer. “Dat doe je snel! Hij ziet er goed uit, Sjors”,zei ze meteen. Waarop ik zeg: “Ik wil nog heel even onder de douche blijven, het is lekker warm ontspannen en even bijkomen.” We mogen nog eventjes samen blijven zitten, ik hou hem heel dicht bij me en knuffel hem intens. Wat een gevoel dit man! Alleen mijn rug vangt het warme water, heerlijk, ondertussen bekijkt de verloskundige hem van een afstandje. Mijn vriendin is vlak na de verloskundige gearriveerd en als ik uit de douche stap, met kleintje op mijn armen, kijkt ze me vol ongeloof en liefde aan: “Ik hoorde je oerkreet en daarna een babyhuil en dacht nog:dat kan niet!” Ik krijg een dikke kus. Om 3.31u stap ik met baby in bed, onder de deken bloot op bloot. We did it .Wat een beleving. Dit was iets wat ik zo graag wilde ervaren.

 Twee kindjes zijn wakker

Er zijn twee kindjes wakker. De oudste van mijn enorme oerkreet en de jongste van het baby huiltje. De ander ligt in diepe diepe slaap. Mijn vriendin is bij ze en ondertussen word ik even nagelopen of ik nog heel ben. Kleintje vindt de borst en drinkt rustig. Een half uurtje later komt de placenta. Daarna maken ze Doornroosje wakker 😉 en komen al mijn mannen naar beneden. Ze zijn helemaal verliefd en onder de indruk.

Ik ook, want dat is allemaal van mij.

Navelstreng

De oudste twee mogen samen de navelstreng doorknippen, maar de oudste ziet hier toch vanaf. De ander niet. Spannend wel en hij knuffelt me steeds weer. Samen met de verloskundige, want je moet best hard knijpen, knipt hij de navelstreng door. Dat was best spannend. En heel mooi. De oudste mag zijn kleine broertje wegen. Ook dit is natuurlijk spannend en heel leuk. Daarna lekker terug bij mama huid op huid. En hier wordt hij nagelopen. De placenta wordt gecheckt, als de kindjes de kamer uit zijn.

Mooie ervaring

Wat een mooie ervaring dit alles bij elkaar. De kers op de taart. Niks kan dit ooit verbeteren. Niks kan hier tegenop. Dit is het mooiste wat ik heb mogen ervaren. Mijn vertrouwen in mijn eigen kunnen, het vertrouwen in mijn lijf wat er echt zo slecht aan toe was door de bekkeninstabiliteit bij de vorige zwangerschap. Dat pure instinct wat je als vrouw bezit. Mijn piece of mind. Ik ben trots op mezelf dat ik na drie, voor mij, fijne thuisbevallingen dan wel met complicaties; te lage harttonen, blauwe baby’s en veel stress voor de mensen om mij heen, deze unassistent childbirth, heb kunnen bereiken.

Ik ben zo dankbaar voor de afgelopen 9 maanden, waarin ik heel mooi één werd met mijn baby. Dankbaar voor ons gezonde kleintje en deze prachtige ervaring!

Vind je het leuk om meer te zien over Sjors of wil je een leuk bericht achterlaten naar aanleiding van dit mooie verhaal? Dit is haar Instagrampagina.

Deel 1 gemist? Je leest hem hier terug.