Bijzonder verhaal: deel 3 van leven in armoede

Vandaag deelt K. deel 3 van haar leven in armoede. Zo deelt zij openhartig hoe zij omging met haar budget van slechts €35,00 per week. Lees mee en wees verbaasd dat dit gewoon in Nederland voorkomt. 

Deel 3 van Leven in armoede

Een paar weken geleden deelde K. in deel 1 met ons hoe haar leven van een jetsetleven in een korte tijd veranderde in een leven in armoede. In deel 2 deelde zij haar ervaring met de voedselbank. Ook dit was voor haar volledig onbekend, maar ze was zo dankbaar dat zij hier gebruik van kon maken. Vandaag deelt K. deel 3 en daarin vertelt ze wederom openhartig hoe ze rondkwam met een klein budget. Wellicht is dit heel herkenbaar voor iedereen die net als haar ook met armoede te maken heeft of heeft gehad.

€35,00 per week

Een huishouden van €35,00 per week is verreweg geen vetpot. Vooral niet wanneer je ook nog een baby’tje hebt en luiers van ditzelfde budget moet kopen. Maar hoe kwam ik hier dan toch mee rond?

Van thuis uit is mij geleerd om nooit geld te lenen en nooit boven je stand te leven. En daar had ik nu profijt van. Ik was geobsedeerd door reclamefolders en de bijbehorende aanbiedingen. Ik kende letterlijk alle folders uit mijn hoofd en maakte een rondje, met de fiets, over het dorp langs diverse supermarkten. Daarnaast leerde ik om alles goed in te schatten en niets overbodigs te kopen. Ik ging dus bijvoorbeeld niet voor een zak appels, mandarijnen of peren, maar kocht alles los. En wanneer ik wel netten fruit kocht, wist ik er altijd wel iets creatiefs van te maken, zodat ik niks weg hoefde te gooien. Zo wist ik elk dubbeltje drie keer om te draaien.

Wat de luiers betreft, dat was natuurlijk een rib uit mijn lijf en soms was het geld gewoon op. Dan liet ik mijn dochtertje in een oude broek door het huis rondkruipen en verschoonde ik haar wat vaker. Daarnaast probeerde ik zoveel mogelijk spullen te verkopen via Marktplaats. Dat begon ook een sport te worden. En het zorgde ervoor dat ik zo nu en dan een stukje chocola bij de koffie kon kopen. Ik schrijf dit met een brok in mijn keel, maar ik ben daar zó van gaan genieten. Ik heb namelijk leren inzien dat dit allemaal luxe is.

Geen verrassingen en armoede

Als ik nu op deze periode terugkijk, vraag ik mij echt af hoe ik het toch redde. Uiteraard moest er niks onverwachts gebeuren. Ik ging ineens beren op de weg zien met ‘wat als mijn wasmachine of auto het nu gaat begeven?’. Gelukkig hebben er zich geen grote verrassingen voorgedaan.

Wel heb ik mijn creditcard laten afsluiten. Ik merkte dat het erg makkelijk is om daar even geld mee op te nemen om wat leuks of een keer wat lekkers te kopen. Dus ik heb deze maatregel meer genomen om mezelf te beschermen.

Mijn verjaardag in deel 3

Dat jaar werd ik 30, een mooie leeftijd die ik hoe dan ook wilde vieren. Het fijne is dat je dit natuurlijk van te voren weet. Ik kon hier dus ook rekening mee houden. Ik spaarde de lekkere koekjes en snoepjes van de Voedselbank op en kreeg onverwachts de week ervoor heerlijke cupcakes aangeboden. Deze had ik ingevroren en waren echt hartstikke lekker na ontdooien. Zo lekker zelfs dat mensen vroegen of ik ze zelf had gebakken. Ik ging er bijna met de eer vandoor ;-).

Binnenkort deel ik deel 4 van mijn bijzondere verhaal. Ik laat zien hoe ik uit deze vervelende situatie kwam en hoe het nu met mij gaat. Stay tuned!

In overleg met K. wilde zij graag anoniem haar verhaal delen. Uiteraard hebben we hier begrip voor en daarom gebruiken we voor deze artikelen enkel haar voorletter.